هایپرکلابز : از فرانسیس کریک در علم زیست‌شناسی سلولی به عنوان شخصیت برجسته جهانی یاد می‌شود. او دانشمندی است که در سال 1953 به همراه دوست و همکارش، جیمز واتسون ساختار DNA را کشف کرد و بخاطر آن برنده جایزه نوبل سال 1962 شد.
فرانسیس در 8 ژوئن 1916 در وستون فاول انگلیس چشم به جهان گشود. پدر و عمویش کارخانه تولید کفش داشتند و از این رو زمینه نسبتا مناسبی برای رشد و پرورش فرانسیس نوجوان فراهم شده بود. او خیلی زود علاقه‌اش به علوم مختلف و کنکاش در کتاب‌ها را نشان داد. البته والدینش او را در دوران کودکی به کلیسا سپردند، اما فرانسیس در 12 سالگی از آنها خواست تا او را مجبور به حضور در کلیسا نکنند و اجازه دهند به تقویت بنیه علمی‌اش بپردازد. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در مدرسه گرامر نورتمپتون راهی مدرسه هیل‌میل در لندن شد. او با بورسیه‌ای که دریافت کرده بود به مطالعه مکانیک، فیزیک و شیمی مشغول شد.
در 21 سالگی و در حالی که برای ورود به دانشگاه کمبریج ناکام مانده بود، راهی دانشگاه کالج لندن شد. از همان دوران و بخصوص با اخذ مدرک دکتری، به مطالعه زیست‌شناسی سلولی و ساختار DNA مشغول شد. در سال‌های بعد و آغاز دوستی با واتسون، تحول علمی بزرگی در وی ایجاد شد. این دوستی در سال 1951 شروع شد. واتسون تنها 23 سال داشت، اما درک خوبی از فرانسیس با تجربه پیدا کرده بود. این دوستی در سال 1953 ثمره تاریخی خود را نشان داد، چون آنها طرح کلی مارپیچ دوتایی مولکول DNA را ارائه‌کردند.
آنها در ادامه نظریه‌ای کلی درباره ساختار ویروس‌های کوچک را مطرح کردند که با استقبال محافل علمی و زیست‌شناسی جهان مواجه شد. او در سال‌های بعد همکاری‌های مختلفی با دانشمندان شناخته شده زمان خود برقرار‌کرد که هر یک از آنها به ارائه دستاوردی در علوم زیست‌شناسی و شیمی منجر شد.
فرانسیس در سال‌های پایانی عمرش با دانشمندی همچون برینر همکاری گسترده‌ای را در زمینه زیست شیمی و علم ژنتیک آغاز کرد که به ارائه ایده‌هایی درخصوص ترکیبات پروتئینی و کدهای ژنتیکی منجر‌شد. او سرانجام درسال 2004 درگذشت. در آن سال محافل علمی و زیست‌شناسی سراسر جهان از مرگ وی بشدت متاثر شدند. فرانسیس کریک نقش چشمگیری در رشد و توسعه دانش زیست‌شناسی سلولی داشته و دستاورد تاریخی‌اش در زمینه ساختار DNA او و جیمز واتسون را برای همیشه در تاریخ علم ماندگار کرده است.