هایپرکلابز :
سخن از زلف تو گویند دل وشانه بهم
می نمایند دو گم گشته ره خانه بهم
سوختم زاتش عشق تو ولی خرسندم
که رسیدیم در این ره من و پروانه بهم
آشنای توبدل غیر تورا ره ندهند
که نسازند بیک خانه دو بیگانه بهم
حرمت کوی توگر شیخ و برهمن یابند
نفروشند دگر کعبه و بتخانه بهم
شیخ را پای به پیمان زده ام ساقی کو
تا رساند لب من با لب پیمانه بهم
دوستان بهر من ازحالت مجنون کویید
که خوش اید خبر حال دو دیوانه بهم
در قیامت برهش باز فرو ریزم جان
افتد انجا چو گذار من و جانانه بهم
کمتر از جغدو غراب اهل جهانند(صغیر)
که نسازند در این منزل ویرانه بهم