هایپرکلابز : بعضی عوامل از جمله کمبود هورمون آنتیدیورتیک یا کاهش ظرفیت مثانه ، عفونتهای ادراری ، عوامل روانی و استرسها میتوانند موجب شب ادراری کودکان شوند.
برای اصلاح این مشکل، قبل از هرگونه دارودرمانی، باید اقدام به رفتاردرمانی کرد و این امر مستلزم همکاری والدین و کودک، هر دو است.
اقدامات لازم که باید توسط والدین صورت بگیرد چنین است:
۱ ـ کودک را متوجه کنید که پس از شام مصرف مایعات را به حداقل برساند تا ادرار کمتری تولید شود.
۲ ـ قبل از رفتن به رختخواب حتما کودک را به دستشویی برده تا مثانه را کاملا تخلیه کند.
۳ ـ تشک او را با رویه ضد آب پوشانده و در اتاق از بوگیرها یا خوشبوکنندههای هوا استفاده کنید تا اگر شب ادراری اتفاق افتاد باعث آزار بیشتر کودکتان نشود.
۴ ـ چند ساعت پس از آن که کودک خوابید، حتما او را بیدار کرده تا به دستشویی رود.
۵ ـ کودک را در صورت شب ادراری توبیخ نکنید.
آموزشهای لازم برای کودک مبتلا به شب ادراری چنین است:
الف ـ باید به کودک آموزش داد تا به میزان دریافت مایعاتش در شب توجه کند و به هنگام تخلیه ادرار، مثانه را کاملا خالی کند.
ب ـ در طول روز مثانه را منقبض کند تا بتواند زمان بیشتری ادرار خود را نگه دارد.
پس از اقدامات فوق در صورت عدم موفقیت برای کنترل شب ادراری میتوان درمان دارویی را زیر نظر متخصص شروع کرد، اما باید توجه داشت که آموزش مهارت کنترل ادرار از درمان دارویی مهمتر است، زیرا معمولا با قطع دارو شب ادراری مجددا عود میکند.
دسمو پرسین دارویی است که تولید ادرار را کم میکند و میتواند در ۵۰ درصد موارد کمککننده باشد.
ایمی پرامین داروی دیگری است که میتواند در ۴۰ درصد موارد کمککننده باشد، اما چون دارویی است که فاصله دوز سمی با دوز درمانیاش بسیار کم است، حتما باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
اکسی بوتینین دارویی است که برای کودکان با مثانه بیشفعال به کار میرود. کودک با مثانه بیشفعال کودکی است که بیش از یک بار در شب جای خود را خیس میکند و حتی اگر در روز هم بخوابد، ممکن است جای خود را خیس کند. اکسی بوتینین معمولا به تنهایی موثر نیست و همراه دسمو پرسین به کار میرود.
درباره شب ادراری ثانویه حتما باید علت اصلی درمان شود، مانند درمان عفونت ادرار، رفع سندرمهای اتو ایمون و بیماریهای آلـــرژیک، درمان بیــــمــاریهای متـــابولیک مثل دیابت، و…
از خــــــوردن نوشابههای دارای کافئین هم جدا خودداری شود