سلامتی > سلامت خانواده > سلامت خانواده

فرم پاهاي افراد بر اساس انگشتان پا متفاوت است به همين خاطر صرفا با تکيه بر سايز نبايد اقدام به خريد کفش کرد.
مناسب بودن يک کفش صرفا به اين نيست که سايز عددي آن با پاي فرد بخواند بلکه بايد در انتخاب کفش به فرم پا توجه کرد چه بسا که برخي از کفش‌ها با وجود اينکه از نظر سايز مشکلي ندارند اما از نظر فرم با پاي فرد همخواني نداشته باشند و باعث بروز مشکلات شوند.
فرم پاهاي افراد مختلف با يکديگر متفاوت است لذا بايد قالب کفش با آن همخواني داشته باشد و صرفا در نظر گرفتن سايز طولي پا کار درستي نيست ضمن اينکه برخلاف ادعاي بسياري از فروشندگان کفش جا باز نمي‌کند.
فرم پا در سراسر دنيا به سه دسته تقسيم مي‌شود که بايد به آن توجه کرد. دسته نخست کساني هستند که انگشت شصت پاي آن‌ها بزرگتر است و بقيه انگشت‌ها به ترتيب کوچک مي‌شوند اما دسته دوم کساني هستند که انگشت دوم و سوم پاهايشان بزرگتر است. دسته سوم کساني هستند که انگشت‌هاي يکساني دارند و تمام سرانگشتان به يک اندازه هستند.
با توجه به اندازه انگشتان نوع قالبي که براي پا معين مي‌شود متفاوت است اما در کنار اين مساله توجه به عرض پا نيز مهم است.
عرض پا يک مساله مهم است که در تمام دنيا به آن توجه مي‌شود ، عرض پا مساله‌اي است که علاوه بر سايز و قالب به آن توجه مي‌شود اما متاسفانه در ايران حتي براي برندهاي خارجي که وارد کشور مي‌شوند اين مساله لحاظ نمي‌شود و کمتر کسي به آن توجه مي‌کند.

در تمام دنيا کفش بر اساس فرم و عرض پا در کنار سايز بندي ارائه مي‌شود البته در ايران هم برخي از فروشندگان علم اين کار را دارند و با مشاوره دادن اين مشکل را رفع مي‌کنند اما تعداد اين افراد متخصص بسيار کم است.

آيا براي طراحي کفش در ايران اين سه فرم پا لحاظ مي‌شود؟ قالب‌ها تحت اين عناوين نيستند اما توليد انجام مي‌شود منتها مساله اينجاست که انتخاب کفش‌ها بايد با علم خود خريدار صورت گيرد.

کساني که انگشت‌هاي بلندتري دارند بايد از کفش‌هاي کشيده استفاده کنند تا امکان حرکت براي انگشتان پا ايجاد شود بالعکس کساني که پاهاي پهني دارند بهتر است از کفش‌هاي گرد استفاده کنند.

کفش پاشنه بلند تا ميزان زيادي غير استاندارد است زيرا در اين حالت پنجه پا مجبور به تحمل وزن فرد مي‌شود در حاليکه براي حالت عادي اين پاشنه پا است که 75 درصد وزن بدن را تحمل مي‌کند.
گر چه کفش پاشنه بلند در هيچ حالتي توصيه نمي‌شود اما بهتر است افراد از نمونه‌هايي استفاده کنند که انگشت‌هاي پا را به يکديگر نچسباند و امکان حرکت به فرد بدهد.
علت خستگي مفرط کفش‌هاي داخلي نظير کالج چيست ؟ کفش کالج جزء نمونه‌هاي راحت و سبکي است که با اغلب فرم پاها سازگار است اما مشکل اينجاست که زيره اين کفش‌ها مناسب نيست يعني آن ضخامت استاندارد در اين نوع کفش‌ها لحاظ نشده است.
زيره مناسب يک کفش بايد حداقل يک سانت ضخامت داشته باشد اما متاسفانه اغلب کفش‌هاي داخلي اينگونه نيست. به خصوص در کفش کالج اين ضخامت رعايت نشده است زيرا مساله کاهش هزينه و سبک ماندن کار در اولويت بوده است.
صنعت اين بخش در کشور ضعيف است و عمدتا از جنس PVC در ساختار اين نوع کارها استفاده مي‌شود که انعطاف کم و سنگيني بيشتري نسبت به سايرين دارد.
در تمام دنيا از لاسيتک در قسمت‌هايي از کفش استفاده مي‌شود تا مشکل ضخامت زيره و انعطاف آن رفع شود. استفاده از لاسيتک کمي بر وزن کار مي‌افزايد اما پروسه طولاني‌تري در توليد به همراه دارد.
براي طراحي کفش استاندارد ابتدا يک طراح صنعتي نياز است. طراح صنعتي کسي است که ايده بدهد و طراحي ترسيمي بداند در مرحله بعد نيازمند کسي هستيم که دانش ارگونوميک و بهداشت صنعت را بداند البته اگر يک طراح صنعتي بخواهد مي‌تواند در اين عرصه دانش کافي را کسب کند اما دروس دانشگاهي به تنهايي براي اين بخش کافي نيست.
بعد از حضور اين متخصصين وارد پروسه توليد و حوزه کفاشي مي‌شويم که خود مباحثي جداگانه به دنبال دارد.
درباره دلايل عدم توليد کفش تخصصي ورزشي در کشور : در ايران افراد متخصص و با علم اين کار حضور دارند اما دليل اينکه اغلب کفش‌هاي ورزشي توليدي ايران قابليت حرفه‌اي براي استفاده ورزشي ندارند اين است که مهندسي لازم در کشور وجود ندارد به اين معنا که سرمايه گذاري کلان اتفاق نيافتده است.
بهترين خريد کفش ، بهتر است هر فردي براي خريد کفش زمان مناسب را بداند و بعد از ظهرها براي خريد کفش اقدام کند زيرا در طول روز به دليل فعاليت و ايستادن قسمت تحتاني بدن بزرگتر مي‌شود.

فرم پاهاي افراد بر اساس انگشتان پا متفاوت است به همين خاطر صرفا با تکيه بر سايز نبايد اقدام به خريد کفش کرد.
مناسب بودن يک کفش صرفا به اين نيست که سايز عددي آن با پاي فرد بخواند بلکه بايد در انتخاب کفش به فرم پا توجه کرد چه بسا که برخي از کفش‌ها با وجود اينکه از نظر سايز مشکلي ندارند اما از نظر فرم با پاي فرد همخواني نداشته باشند و باعث بروز مشکلات شوند.
فرم پاهاي افراد مختلف با يکديگر متفاوت است لذا بايد قالب کفش با آن همخواني داشته باشد و صرفا در نظر گرفتن سايز طولي پا کار درستي نيست ضمن اينکه برخلاف ادعاي بسياري از فروشندگان کفش جا باز نمي‌کند.
فرم پا در سراسر دنيا به سه دسته تقسيم مي‌شود که بايد به آن توجه کرد. دسته نخست کساني هستند که انگشت شصت پاي آن‌ها بزرگتر است و بقيه انگشت‌ها به ترتيب کوچک مي‌شوند اما دسته دوم کساني هستند که انگشت دوم و سوم پاهايشان بزرگتر است. دسته سوم کساني هستند که انگشت‌هاي يکساني دارند و تمام سرانگشتان به يک اندازه هستند.
با توجه به اندازه انگشتان نوع قالبي که براي پا معين مي‌شود متفاوت است اما در کنار اين مساله توجه به عرض پا نيز مهم است.
عرض پا يک مساله مهم است که در تمام دنيا به آن توجه مي‌شود ، عرض پا مساله‌اي است که علاوه بر سايز و قالب به آن توجه مي‌شود اما متاسفانه در ايران حتي براي برندهاي خارجي که وارد کشور مي‌شوند اين مساله لحاظ نمي‌شود و کمتر کسي به آن توجه مي‌کند.

در تمام دنيا کفش بر اساس فرم و عرض پا در کنار سايز بندي ارائه مي‌شود البته در ايران هم برخي از فروشندگان علم اين کار را دارند و با مشاوره دادن اين مشکل را رفع مي‌کنند اما تعداد اين افراد متخصص بسيار کم است.

آيا براي طراحي کفش در ايران اين سه فرم پا لحاظ مي‌شود؟ قالب‌ها تحت اين عناوين نيستند اما توليد انجام مي‌شود منتها مساله اينجاست که انتخاب کفش‌ها بايد با علم خود خريدار صورت گيرد.

کساني که انگشت‌هاي بلندتري دارند بايد از کفش‌هاي کشيده استفاده کنند تا امکان حرکت براي انگشتان پا ايجاد شود بالعکس کساني که پاهاي پهني دارند بهتر است از کفش‌هاي گرد استفاده کنند.

کفش پاشنه بلند تا ميزان زيادي غير استاندارد است زيرا در اين حالت پنجه پا مجبور به تحمل وزن فرد مي‌شود در حاليکه براي حالت عادي اين پاشنه پا است که 75 درصد وزن بدن را تحمل مي‌کند.
گر چه کفش پاشنه بلند در هيچ حالتي توصيه نمي‌شود اما بهتر است افراد از نمونه‌هايي استفاده کنند که انگشت‌هاي پا را به يکديگر نچسباند و امکان حرکت به فرد بدهد.
علت خستگي مفرط کفش‌هاي داخلي نظير کالج چيست ؟ کفش کالج جزء نمونه‌هاي راحت و سبکي است که با اغلب فرم پاها سازگار است اما مشکل اينجاست که زيره اين کفش‌ها مناسب نيست يعني آن ضخامت استاندارد در اين نوع کفش‌ها لحاظ نشده است.
زيره مناسب يک کفش بايد حداقل يک سانت ضخامت داشته باشد اما متاسفانه اغلب کفش‌هاي داخلي اينگونه نيست. به خصوص در کفش کالج اين ضخامت رعايت نشده است زيرا مساله کاهش هزينه و سبک ماندن کار در اولويت بوده است.
صنعت اين بخش در کشور ضعيف است و عمدتا از جنس PVC در ساختار اين نوع کارها استفاده مي‌شود که انعطاف کم و سنگيني بيشتري نسبت به سايرين دارد.
در تمام دنيا از لاسيتک در قسمت‌هايي از کفش استفاده مي‌شود تا مشکل ضخامت زيره و انعطاف آن رفع شود. استفاده از لاسيتک کمي بر وزن کار مي‌افزايد اما پروسه طولاني‌تري در توليد به همراه دارد.
براي طراحي کفش استاندارد ابتدا يک طراح صنعتي نياز است. طراح صنعتي کسي است که ايده بدهد و طراحي ترسيمي بداند در مرحله بعد نيازمند کسي هستيم که دانش ارگونوميک و بهداشت صنعت را بداند البته اگر يک طراح صنعتي بخواهد مي‌تواند در اين عرصه دانش کافي را کسب کند اما دروس دانشگاهي به تنهايي براي اين بخش کافي نيست.
بعد از حضور اين متخصصين وارد پروسه توليد و حوزه کفاشي مي‌شويم که خود مباحثي جداگانه به دنبال دارد.
درباره دلايل عدم توليد کفش تخصصي ورزشي در کشور : در ايران افراد متخصص و با علم اين کار حضور دارند اما دليل اينکه اغلب کفش‌هاي ورزشي توليدي ايران قابليت حرفه‌اي براي استفاده ورزشي ندارند اين است که مهندسي لازم در کشور وجود ندارد به اين معنا که سرمايه گذاري کلان اتفاق نيافتده است.
بهترين خريد کفش ، بهتر است هر فردي براي خريد کفش زمان مناسب را بداند و بعد از ظهرها براي خريد کفش اقدام کند زيرا در طول روز به دليل فعاليت و ايستادن قسمت تحتاني بدن بزرگتر مي‌شود.