هایپرکلابز :
نتایج مطالعات یک تیم بزرگ از محققان در دانشگاه هاروارد که در مجله‌ی دیدگاه بهداشت و محیط زیست در اول ژانویه ۲۰۱۶ به چاپ رسید، نشان داد با افزایش غلظت ذارت ریز معلق در هوا، ریسک ابتلا به بیماریهای مرتبط با بازسازی سلول‌های عصبی بیشتر می‌شود.
این نخستین مطالعه اپیدمیولوژیک درباره اثرات ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض انتشار ذرات ریزگردها(PM۲.۵ ) بر روی بیماریهای آلزایمر و پارکینسون است. دکتر ماریا نیرا، رییس بخش سلامت عمومی و محیط‌زیست در سازمان بهداشت جهانی گفت: این مطالعه تایید می‌کند که آلودگی هوا یک مشکل بهداشت عمومی و مهم است.
محققان گروه آموزشی بهداشت محیط دانشگاه هاروارد، روی اطلاعات حدود ۱۰ میلیون نفر از بیمه‌شدگان بالاتر از ۶۵ سال در ۵۰ شهر شمال شرقی ایالات متحده بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ مطالعه کردند.
آنها اثرات قرار گرفتن در معرض ذرات ریز معلق را برای کسانی که برای نخستین بار در بیمارستان به خاطر آلزایمر و پارکینسون بستری شدند، ارزیابی نمودند. سوال پیش‌روی گروه مطالعاتی این بود که آیا نوسانات غلظت ذرات ریز معلق هوا در یک سال با نوسانات بستری شدن در بیمارستان برای نخستین بار به دلیل تشخیص این بیماری‌ها مرتبط بوده است؟
محققان دریافتند که با هر بار افزایش غلظت ذرات ریز معلق هوا، افزایش معناداری از ریسک بستری شدن ناشی از این بیماری‌ها در سال مشاهده می‌شود. این افزایش ۸% برای بیماری پارکینسون و ۱۵% برای بیماری آلزایمر برآورد شده است.
ماریا نیرا همچنین عنوان کرد که نتایج حاصل از مطالعات واقعا ما را شگفت زده نکرد، از آنجایی که ما می‌دانستیم ذرات ریز معلق هوا با استنشاق وارد جریان خون می‌شوند. این نتایج همچنین نشان داد که ما تنها با بروز خطر سلامتی در زمان حملات حاد ناشی از آلودگی هوا مواجه نیستیم، بلکه قرارگیری در معرض آلودگی در طولانی مدت نیز خطرناک است.
ما اکنون با یک نسل مواجه هستیم که در شهرهای آلوده چین و هند در حال رشد هستند که سطح آلودگی هوا در آنها به حد بی‌سابقه‌ای رسیده است. نگرانی ما برای نسل‌هایی است که در این هوای آلوده در حال رشد هستند.
در معرض ذرات ریز معلق هوا (PM۲.۵ ) قرار گرفتن در طولانی مدت با عوارض جانبی گوناگونی همراه است. در سال ۲۰۱۴، سازمان بهداشت جهانی نتایج یک مطالعه را بر روی ۷ میلیون نفر از افرادی که قبل از ۶۵ سالگی در سال ۲۰۱۲ در جهان فوت کرده بودند منتشر کرد، حدود ۶ میلیون نفر در آسیا و اقیانوسیه، بر اثر آلودگی هوا جان باخته بودند.
مطالعات دیگر نشان داد که آلودگی هوا خطر ابتلا به سکته قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد، همچنان که به طور مستقیم در سرطان و یا کاهش وزن نوزادان در هنگام تولد نیز نقش دارد.
مطالعات سم‌شناسی ارتباط بین الودگی هوا و اختلالات عصبی را تایید می‌کند. نکته‌ای که توجه به ارتباط بین آلودگی هوا و خطر ابتلا به بیماریهای آلزایمر و پارکینسون را بیشتر می‌کند این است که بنا به اظهار نظر تیم تحقیقاتی دانشگاه هاروارد، مطالعات انجام شده نیاز به یک مقیاس بزرگتری از جامعه آماری را دارد تا ابعاد این خطر بهتر تحلیل گردد.
از مجموع افراد مطالعه شده در این تحقیق، نیمی از افراد بیش از ۷۵ سال سن داشتند. محققان بیش از ۱۱۹۰۰۰ مورد بستری شدن برای بار اول در در بیمارستان برای بیماری پارکینسون، و ۲۶۰۰۰۰ مورد برای بیماری آلزایمر و بیش از ۲۰۳۰۰۰ مورد زوال عقل را شناسایی کردند.
با این وجود، اطلاعات پایه پزشکی افراد عوامل ریسک فردی مانند وضعیت اقتصادی-اجتماعی، سیگار کشیدن و رژیم غذایی را در نظر نگرفته بود.
محققان تیم مطالعاتی بر این باورند که نتایج حاصل از این مطالعه، می‌تواند شروع مناسبی برای مطالعات تکمیلی دیگر باشد و علاوه بر این زنگ خطری برای اقدام در جهت کاهش آلودگی هوا در شهرهای آلوده نیز می‌باشد.