هایپرکلابز :
«دوربین وبت رو روشن کن» با دیدن این جمله اول کمی یکه خوردم، اما او اصرار داشت تا دوربینم را روشن کنم، او می گفت: عاشق دخترهای ایرونیه.چون هیچ کدوم شون زشت نیستند. من زودباور هم دلم از شنیدن این حرف ها غنج می رفت، دلم می خواست کامپیوترم وبکم داشت و می دیدمش اما نمی شد، یکی از عکس ها تو برام بفرست.... این یکی رو نمی تونستم انجام ندم، چون فکر می کرد نمی تونم یه عکس ساده رو لود کنم و بفرستم، توی این فکر بودم که چه عکسی انتخاب کنم، باروسری یا بی روسری که یکدفعه عکسش رو برام فرستاد، وای خدای من..... خیلی از اونی که فکر می کردم خوشتیپ تر بود.... برای این که پیشش کم نیارم، عکسی که با لباس قرمزم در یک مهمونی زنونه انداخته بودم براش فرستادم، این آخرین باری بود که توی چت باهم حرف زدیم، تا چند هفته بعد پسرخاله ام، عکسم رو بین عکس های دخترهای.... ایرونی توی سایت یوتیوب پیدا کرد که باعث شد آبروم پیش تمام فامیل بره.....
وقتی خانواده به خطا می رود...
سی دی را داخل دستگاه می گذارد، مادر و خواهرش هم می رسند، پدر هم هرچند ظاهرا روزنامه می خواند اما نیم نگاهش به صفحه تلویزیون است، حالا همگی به صفحه نقره ای زُل زده اند، تصاویر پشت سر هم می گذرند و اعضای خانواده با ذوق و شوق آن را دنبال می کنند، صحنه ها مربوط به مجلس عروسی یکی از فوتبالیست های معروف است، کسی نمی پرسد این فیلم چگونه و از چه راهی به دست پسر هفده ساله خانواده رسیده، به نظر می رسد همه از دیدن این صحنه ها لذت می برند....
فتانه کمالی، مشاور خانواده و صاحب چند پژوهش منطقه ای درباره حریم خانواده، چنین پدیده ای رابه بی اخلاقی نوظهور در خانواده ها تعبیر می کند و می گوید: «خانواده ای که براحتی می پذیرد دختر و پسر نوجوانش تصاویر خصوصی دیگران را تماشا کنند، نباید از دیده شدن حریم شخصی شان در میان جمع های ناشناس برآشفته شود، چراکه برای جلوگیری از این مساله تربیت نشده اند.»
او در این باره معتقد است کنجکاوی در زندگی شخصی هنرمندان و افراد معروف در تمام دنیا تا آنجا می تواند قانونی باشد که حرمت افراد خدشه دار نشود، متاسفانه در ایران، نبود فرهنگ استفاده از وسایل دیجیتال از یک طرف و نداشتن قانون و آموزش در این باره باعث شده هرکس حق دیدن هر آنچه را می خواهد، به خود بدهد و حتی آن را عمومی کند.»
این توصیه ها را جدی بگیرید
پلیس در سایت خود آموزش می دهد به طور کلی برای ایمن سازی فایل ها و پوشه ها (فولدرها) می توان از ابزار موجود در خود این نرم افزارها استفاده کرد یا نرم افزارهای مختص رمزسازی را به کار گرفت. ابتدا به قابلیت های خود نرم افزارها می پردازیم.
چنانچه اطلاعات مورد نظر شما به صورت فایل Word است (مثلاً نامه یا سند)، می توانید به سادگی برای آن رمز بگذارید. برای این منظور ابتدا آن فایل را باز کنید و روی Tools در نوار بالا کلیک کنید. سپس روی Options بیایید.
صفحه ای برابر شما پدیدار می شود. روی Security کلیک کنید. در این بخش دو مستطیل خالی دیده می شود که باید کلمه عبور را در آنها وارد کنید. سپس روی OK کلیک کنید. حالا اگر فایل را ببندید، بازکردن و خواندن آن نیازمند کلمه عبوری است که وارد کرده اید. در صورتی که اطلاعات به شکل فایل صوتی و تصویری است، بهتر است ابتدا پوشه ای درست کنید و آن را در پوشه قرار دهید.
در اینجا بسته به این که دقیقا از چه نوع سیستم عاملی استفاده می کنید، دو حالت وجود دارد. اگر از ویندوز ایکس پی حرفه ای استفاده می کنید، روی پوشه، راست کلیک کنید و روی نوار عمودی که ظاهر می شود، روی Properties بزنید. در صفحه ای که می آید، دنبال دکمه Advanced بگردید و روی آن کلیک کنید.
در مربع خالی کنار جملهEncrypt contents to secure data علامت بگذارید. سپس در پایین صفحه OK را بزنید. در این صورت، باز کردن این پوشه مستلزم استفاده از کلمه رمزی است که شما به عنوان کلمه رمز Log خود قبلا وارد سیستم کرده اید. (کلمه رمز Log عمدتا زمانی به کار می رود که چند نفر به طور مشترک از یک کامپیوتر استفاده می کنند.) در این حالت هر کس می تواند برای خود یک Account جداگانه تعریف کند و با وارد کردن کلمه رمز Log خود وارد کامپیوتر شود تا اطلاعات ذخیره شده خود قابل دسترسی توسط دیگر کاربران نباشد. اگر می خواهید برای خود Account جداگانه درست کنید، به قسمت Control Panel بروید و روی علامت User Accounts کلیک کنید و دستورالعمل لازم را گام به گام اجرا کنید. از آن پس می توانید با کلمه رمز Log خود وارد کامپیوتر شوید.
چنانچه از نسخه خانگی ویندوز ایکس پی استفاده می کنید ، همین کار با اندکی تفاوت قابل انجام است. باز روی پوشه راست کلیک کنید و موس را رویProperties ببرید و بزنید. در بالای صفحه ای که ظاهر می شود، روی کلمه Sharing کلیک کنید. در مربع خالی که کنار جمله Make this folder private قرار دارد، با موس علامت بگذارید. در پایان در پایین صفحه روی OK بزنید. حالا باز کردن مجدد پوشه، مستلزم وارد کردن کلمه رمز Log شماست.
عکس من، آبروی من
شاید خیلی ها یادشان نباشد که زمانی اگر پدریا مادر خانواده، عکس دخترش را در دست غریبه می دید، کار به دعوا و کلانتری می کشید، اما حالا پدر و مادرها عقب نشینی کرده اند، چون چه خبر داشته باشند چه نداشته باشند، عکس دخترها و پسرهایشان با هر شکل و فُرمی در شبکه های اجتماعی می چرخد و شاید روزی چندصد نفر برایشان نظر بدهند.
حورا عباسی، دانشجوی علوم اجتماعی این وضع را تاسفبار می داند و می گوید: نمی دانم چطور بعضی ها حاضر می شوند هر نوع عکسی را با هر لباسی در اینترنت بگذارند، یا برای دوستانشان که شناخت درستی ندارند، بفرستند، یا حتی از طریق وبکم خودشان را به صورت عجیب و غریبی نشان دهند و... فکر می کنم این افراد فقط می خواهند دیده شوند آن هم به هر قیمت، چون اصلا از خودشان نمی پرسند عکس خانوادگی شان چرا باید در اینترنت دست به دست شود؟
علیرضا م.
اما دانشجوی همکلاس حوراست که نظر دیگری دارد و می گوید: سخت نگیرید، هرجا رسانه ها دخالت کردند بدتر شد، به نظر من دنیای دیجیتال هم محاسن دارد و هم معایب، بگذارید مردم خودشان خوبی ها و بدی های این دنیارا انتخاب کنند، حتی اگر با آزمون و خطا باشد.
وقتی به سایهمان اعتماد نداریم...
خبر خوبی نیست؛ اگر بدانیم انتشار عکس ها وفیلم های خانوادگی هرسال باعث اختلافات بین همسران یا میان والدین وفرزندان است، خبر خوبی نیست؛ اگر پی ببریم بسیاری از خانواده ها هنوز به فرزندانشان آموزش نمی دهند تا از دنیای دیجیتال برای انتشار فیلم های خصوصی استفاده نکنند. برای خیلی از ما دیدن فیلم های خانوادگی دیگران یا عکس های بی حجاب و بدحجاب افراد معروف و غیرمعروف به اعتیادی پنهان تبدیل شده است. بسیار آزاردهنده است اگر از این که در فضایی کاملا خصوصی این حس ناامنی در ما به وجود بیاید که شاید فردا فیلم یا عکسی از یک مهمانی ساده با حضور ما روی سایت های اینترنتی قرار بگیرد و...
اما متاسفانه همه اینها واقعیت دارد، چرا که برخی کارشناسان نیز عقیده دارند اقدامات نابهنجاری مانند پخش غیرقانونی فیلم های خصوصی در شبکه های اینترنت و تلفن همراه و همچنین مجموعه اقداماتی که به اعتماد اجتماعی افراد آسیب می رساند، حریم های عمومی را خدشه دار می کند موجب به هم ریختن ارتباطات اجتماعی و از بین رفتن اعتماد بین افراد می شود. محمدرضا رضایی بایندر، روانشناس در این باره به فارس می گوید: در مهمانی ها افراد به جای احساس صمیمیت، نگرانند مبادا تصویری از آنها ضبط شود و در صورت نارضایتی آنها در سطح جامعه پخش شود.
این روان شناس با اشاره به اضطراب افراد از آسیب های اجتماعی می افزاید: این مسائل سبب می شود امنیت روانی افراد کاهش یابد و افراد دچار اضطراب ناخودآگاه شوند که همیشه در سطوح مختلف یک نگرانی در ذهنشان وجود داشته باشد که این عامل، ارتباط اجتماعی مثبت و بهینه را از بین خواهد برد.به گفته رضایی بایندر، از بین رفتن سلامت اجتماعی، سلامت روانی و امنیت روانی موجب می شود زمینه برخوردهای خشن در روابط فرد با دیگران به وجود آید.
فیلم های خصوصی ایرانی ها در سایر کشورها
خیلی عجیب است که یکی از شبکه های خبری خارجی اعلام کند فیلم های افشا شده از عروسی یا همین جمع های خانوادگی ایرانی ها برای تماشا بازار خوبی در افغانستان و پاکستان دارد، بی بی سی گزارش داده عکسبرداری و فیلمبرداری به وسیله موبایل ها خطر را بیخ گوش مردم نشانده است. در بیشتر محافل خصوصی و بویژه عروسی ها این خطر برای مهمانان و مهمانداران وجود دارد. در محافلی از این دست، مهمانداران در پایان کار، بلافاصله فیلم خود را از فیلمبرداری که استخدام کرده اند، می گیرند. در کارت های دعوت این نوع محافل، مساله به همراه نداشتن این وسایل از سوی میزبان به مهمانان گوشزد می شود و میزبانان مراقب مهمانانی هستند که ممکن است از گوشه ای به وسیله تلفن همراه خود به فیلمبرداری بپردازند. استفاده از ضبط صدا، عکس و تصویر و انتقال آن، گوشی های همراه را به شاهدی زنده در برخورد های اجتماعی تبدیل کرده است.
توصیه هاییکه نباید نادیدهگرفت
بنابر توصیه های پلیس فتا، چیزی به اسم حفاظت صددرصد از عکس ها وفیلم های خانوادگی ومحرمانه در موبایل و لپ تاپ ودوربین های دیجیتال وجود ندارد. به همان تعداد که برنامه ها و قابلیت هایی برای ایمن سازی فایل ها و پوشه ها وجود دارد، به همان تعداد نیز دستورالعمل برای کشف کلمات رمز وجود دارد.
مراقبت سهل انگارانه یا ناقص از اطلاعات حیاتی می تواند عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. هرگز اهمیت ایمن سازی اطلاعات در کامپیوتر را دست کم نگیرید.
تصاویری که سوءتفاهم می آورد
کسانی که از تلفن های همراه دوربین دار برای فیلمبرداری استفاده می کنند، اغلب فیلم ها را در حافظه آن نگهداری می کنند. اکثر قریب به اتفاق گوشی ها بجز شماره pin اولیه که برای روشن کردن دستگاه لازم است، هیچ گونه قابلیت ایمنی ندارند.به یاد داشته باشید چنانچه فیلم مورد نظر شما خصوصی است، آن را در حافظه تلفن نگه ندارید. هرچه زودتر آن را به حافظه کامپیوتر منتقل کنید، سپس به روش هایی که در ادامه مطلب آمده است، آن را ایمن کنید. فایل فیلم را هم از حافظه گوشی پاک کنید.
همه چیز از یک عکس لعنتی شروع شد، عکسی از یک مهمانی زنانه، از یک جشن تولد کاملا خصوصی، عاطفه سی ساله می گوید: عکس ها را در لپ تاپم ذخیره کرده بودم وفراموش کردم زمانی که آن را برای رفع اشکال فنی می برم، عکس ها را از کامپیوتر خارج کنم، تا این که یک روز همسرم با عصبانیت به خانه آمد و از وجود عکس من و دوستانم در مجموعه عکس های غیراخلاقی یک سایت غیرمجاز گفت، اول باور نمی کردم انگار آسمان را برسرم کوبیدند، از تکنیسین کامپیوتر شکایت کردیم ولی او منکر همه چیز شد و...
سوءاستفاده از فیلم و عکس های خصوصی و خانوادگی افراد یکی از جرایم قابل توجه کنونی به شمار می رود که بخشی از پرونده های محاکم قضایی و نیروی انتظامی را به خود اختصاص داده است.
فصل پنجم، ماده ۱۷ قانون جرایم رایانه ای هم تصریح می کند: هرکسی که به وسیله سیستم های رایانه ای یا مخابراتی، صوت، تصویر یا فیلم خصوصی و خانوادگی یا اسرار دیگری را بدون رضایتش منتشر کند یا در دسترس دیگران قرار دهد، به نحوی که منجر به ضرر یا هتک حیثیت شود، به حبس از ۹۱ روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج تا ۴۰ میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
بنابراین از آنجا که گوشی های تلفن همراه وسیله مناسبی برای تهیه فیلم و عکس های خانوادگی و خصوصی و همچنین محل امنی برای نگهداری آنها نیست، به شهروندان توصیه می شود تا حد امکان از ذخیره کردن این نوع تصاویر در گوشی های تلفن همراه یا رایانه شخصی خودداری کنند. ندا پاک نهاد، وکیل پا