هایپرکلابز : تأثیر تمرینات پلایومتریک بر مهارتهای فوتبالیستها:
هر تمرین عضلانی که همراه با پرش باشد و هنگام اجراء آن رفلکس کشش عضله مورد استفاده قرار گیرد تمرین پلایومتریک خوانده میشود.بررسی پیشرفت و بهبود رکوردها، مهارتها، تکنیک ها و تاکتیک های ورزشی در چند دهه گذشته نشانه گسترش و بسط زیربنای علمی و دانش محققین و مربیان
ورزش بوده است. یافته های علمی در این زمینه در تنظیم و اجراء برنامههای تمرینی قهرمانان ورزشی نقش مهمی برعهده داشته است.
تمرینات اصولاً موجب افزایش توانائی حرکتی انسان میشود، اما اگر بخواهیم این توانائی به مرز ایده آل برسد و نیز مستمر باشد، چه باید کرد؟ در این ارتباط اهمیت علم تمرین و تمرینات اصولی که متناسب با نیازهای حرکتی و فیزیولوژیکی ورزش مورد نظر است، یک اصل مهم است.
امروزه در تحقیقات و پیشرفت علم و ارتباطات علمی، کیفیت مهارتهای ورزشی نیز رو به افزایش است، و سطح رقابتهای ورزشی به هم نزدیک شده است در این میان تیمهائی میتوانند نتیجه بهتر از آن خود کنند که به عوامل ظریفتر و مهمتر بیشتر توجه نمایند. یکی از عوامل مهم برای پیشرفت کمی و کیفی هر ورزشکاری به کارگیری شیوه های تمرینی مرتبط با رشته ورزشی و برپایه اصول علمی است.
در رشته فوتبال همچون سایر رشته های ورزشی در کنار تکنیک، تاکتیک و آمادگی روانی، آمادگی جسمانی از اهمیت به سزائی برخوردار است. توان، سرعت و چابکی عامل بسیار مهم از آمادگی جسمانی است، که در اجراء مهارتهای فوتبال دارای اهمیت بسیار است. مطالعات گوناگون در مورد روشهای مختلف تمرین نشان میدهد که کارائی سیستم عضلانی و عوامل عصبی ـ عضلانی در اثر تمرینات بدنی، قابل پیشرفت و توسعه میباشند.
مطالعات و تحقیقات انجام شده نشانگر آن است که تمرینات بدنی سبب بهبود کیفی مهارت در ورزشهای مختلف از جمله ورزش فوتبال میگردد لذا برای داشتن یک تیم آماده نمیتوان عناصر و عوامل آمادگی جسمانی یعنی قدرت، سرعت، چابکی، انعطافپذیری، استقامت و... را نادیده گرفت.
هر تمرین عضلانی که همراه با پرش باشد و هنگام اجراء آن رفلکس کشش عضله مورد استفاده قرار گیرد تمرین پلایومتریک خوانده میشود.
به بیان دیگر این تمرینات شامل یکسری فعالیت عضلانی همراه با کارهای پرشی است، که در آن بازخورد کششی یک عضله مورد استفاده قرار میگیرد. این رفلکسها زمانی رخ میدهد، که عضلات بلافاصله بعد از کشیده شدن، منقبض شوند.پلایومتریک در متون علوم ورزشی واژهای است تقریباً جدید که به شیوه خاصی از تمرینات ورزشی که حرکات انفجاری در آن نقش دارند اطلاق میگردد.
این حرکات برای ایجاد تنشهای اولیه در عضله به منظور اجراء حرکت اصلی لازم است به عبارت دیگر کلید اصلی و عنصر پراهمیت و عامل سرعت، حرکات انفجاری است. تمرینات پلایومتریک روشی است که مطلوبترین رابطه سرعت و قدرت را به وجود میآورد و در نهایت خود را به صورت توان انفجاری نشان میدهد. استفاده از این روش تمرینی در برخی از رشته های دو و میدانی سبب گردید که قهرمانان سایر رشته های ورزشی نیز به استفاده از تمرینات پلایومتریک در برنامه های تمرینی خود روی آوردند.
به همین دلیل افق جدیدی در روش تمرینی اکثر فعالیتهای ورزشی که به نحوی نیازمند قدرت انفجاری میباشند، باز شده و با گذشت زمان تمرینات پلایومتریک جایگاه خاص خود را در رشته ورزشی فوتبال پیدا کرده است. این تا جائی است که امروزه تمرینات پلایومتریک به عنوان یک شیوه تمرینی مفید و کارآمد میتواند به طور چشمگیری موفقیت قهرمانانی را که قدرت انفجاری در عملکردهای ورزشی آنان نقش اساسی دارد تضمین کند.
هدف این پژوهش استفاده از تمرینات پلایومتریک جهت آماده سازی بازیکنان فوتبال و بالابردن قدرت و توان انفجاری اندام تحتانی( پاها)میباشد. در این تحقیق سعی میشود، اثر تمرینات منتخب پلایومتریک،(که با ویژگیهای بدنی و فیزیولوژیکی پسران ورزشکار و رشته ورزشی آنان هماهنگ است) را بر توان، سرعت و چابکی بازیکنان تیمهای فوتبال باشگاههای تهران اندازه گیری و تجزیه و تحلیل نماید.