آشپزی > فنون آشپزي

۲۵۰۰ سال پیش سربازان ایرانی در میدان جنگ روی سپر های فلزی خود پیتزا می پختند. آن ها خمیری را روی سپر های خود پهن می کردند سپس مقداری خرما و پنیر(احتمالا سبزی) روی آن می پاشیدند.
سربازان یونانی پختن پیتزا را از ایرانیان یاد گرفتند و آن را به سرزمین های غربی برد ند. این غذا به سرعت در آن سرزمین ها رواج یافت و مورد استفاده قرار گرفت. مردم ایتالیا هم نیز مانند بقیه از این خوراک تازه استفاده کردند.
پیتزا مدت زیادی غذای فقیران بود در این مدت ایتالیایی ها پنیر را از پیتزا حذف کرده بودند و به جای خرما از عسل روغن زیتون و سبزیجات استفاده می کردند.
۱۱۵ سال پیش٫ یک آشپز درباری به نام رافائل اسپوزیتو دوباره پنیر را به پیتزا برگرداند و این بار گوجه را هم به آن اضافه کرد. ملکه مارگریتا (ملکه ایتالیا) از این غذا بسیار خوشش آمد و آرام آرام همه مردم به آن علاقه پیدا کردند. به این ترتیب پیتزا با پنیر نه تنها در ایتالیا بلکه در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفت.

۲۵۰۰ سال پیش سربازان ایرانی در میدان جنگ روی سپر های فلزی خود پیتزا می پختند. آن ها خمیری را روی سپر های خود پهن می کردند سپس مقداری خرما و پنیر(احتمالا سبزی) روی آن می پاشیدند.
سربازان یونانی پختن پیتزا را از ایرانیان یاد گرفتند و آن را به سرزمین های غربی برد ند. این غذا به سرعت در آن سرزمین ها رواج یافت و مورد استفاده قرار گرفت. مردم ایتالیا هم نیز مانند بقیه از این خوراک تازه استفاده کردند.
پیتزا مدت زیادی غذای فقیران بود در این مدت ایتالیایی ها پنیر را از پیتزا حذف کرده بودند و به جای خرما از عسل روغن زیتون و سبزیجات استفاده می کردند.
۱۱۵ سال پیش٫ یک آشپز درباری به نام رافائل اسپوزیتو دوباره پنیر را به پیتزا برگرداند و این بار گوجه را هم به آن اضافه کرد. ملکه مارگریتا (ملکه ایتالیا) از این غذا بسیار خوشش آمد و آرام آرام همه مردم به آن علاقه پیدا کردند. به این ترتیب پیتزا با پنیر نه تنها در ایتالیا بلکه در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفت.