هایپرکلابز : در زمان پدرها و مادرهای ما زندگی اینقدر که ما می‌بینیم و لمس میکنیم سخت نبود. مردم خیلی به فکر اینکه حتما در جوانی صاحب‌خانه باشند یا اینکه وسیله نقلیه داشته باشند نبودند. ولی حالا عمده دغدغه‌ها حتی برای کسانی که شغل خوبی هم دارند اول صاحب مسکن شدن و اتومبیل داشتن شده است. واقعا چرا زندگی زمانه ما اینقدر سخت شده و روابط عاطفی کمرنگ شده است. چرا در این زمان ما بیشتر به فکر خودمان هستیم و از دیگران حتی نزدیکانمان هم غافلیم؟ کمتر از زندگی لذت می‌بریم؟