هایپرکلابز : یک بررسی جدید نشان می‌دهد که جوانانی که به میزان زیادی تلویزیون تماشا می‌کنند و چندان ورزش نمی‌کنند ممکن است به‌زودی در میان‌سالی شاهد اثرات عادات ناسالمشان بر مغزهایشان باشند.
به گزارش هلث‌دی نيوز پژوهشگران در این مطالعه عادات تماشای تلویزیون بیش از 3200 نفر با میانگین سنی 25 سال در شروع مطالعه، را بررسی کردند.
این پژوهشگران دریافتند، افرادی که در این بررسی به‌طور میانگین بیش از 3 ساعت در روز در 25 سال بعدی تلویزیون تماشا کرده بودند، نسبت به افرادی که به میزان اندکی تلویزیون تماشا کرده بودند با احتمال بیشتری کارکردشان در برخی از آزمون‌های شناختی کارکرد افت کرده بود.
نویسنده مقاله این مطالعه، تینا دی هوآنگ از انستیتوی پژوهش و آموزش کارولینای شمالی در مرکز پزشکی کهنه سربازان در سانفرانسیسکو گفت، این نتایج بیانگر آن است که انجام فعالیت‌های جسمی در مقابل نشستن و تماشای تلویزیون برای سلامت مغز مهم است.
او گفت: «فعال بودن ازلحاظ جسمی در هر زمانی در طول زندگی‌تان برای مغزتان مفید است.»
پژوهشگران در این بررسی هر پنج سال یک بار از افراد شرکت‌کننده میانگین شمار ساعت‌هایی را که در سال گذشته به تماشای تلویزیون گذرانده بودند، پرسیدند. پژوهشگران در شروع این بررسی و بار دیگر هر دو تا پنج سال، از شرکت‌کنندگان درباره میزان فعالیت جسمی‌شان سؤال کردند.
این پژوهشگران پس از 25 سال همچنین کارکرد شناختی این افراد را با استفاده از سه آزمون سنجشگر سرعت پردازش اطلاعات، حافظه شفاهی و کارکرد اجرایی - سه مهارت ذهنی که امکان طراحی، سازماندهی و متمرکز کردن توجه فراهم می‌کنند- بررسی کردند.
این پژوهشگران دریافتند 353 نفری که در این بررسی به‌طور میانگین بیش از سه ساعت تلویزیون تماشا کرده بودند، در مقایسه با افرادی که چندان تلویزیون ندیده بودند، با احتمال بیشتری در برخی از این آزمون‌ها کارکرد بدی داشتند.
و همچنین این پژوهشگران دریافتند، در 528 نفری در این بررسی که کمترین مقدار ورزش را انجام داده بودند، در مقایسه با افرادی که از لحاظ جسمی فعال‌تر بودند، دست‌کم در یکی از این آزمون‌ها بدتر عمل کرده بودند.
به‌علاوه 107 نفر در این بررسی که هم کمترین مقدار ورزش را داشتند و بیش از سه ساعت تلویزیون تماشا می‌کردند، نسبت به افرادی که زمان اندکی را به تماشای تلویزیون می‌گذراندند، اما بیشتر ورزش می‌کردند، با احتمال دو برابر بیشتر ممکن بود در ادامه زندگی کارکرد شناختی بدتری داشته باشند.
هوآنگ گفت، هنوز دقیقاً روشن نیست که چرا گذراندن زمان بیشتر در جلوی تلویزیون با بدتر شدن کارکرد شناختی در ادامه زندگی همراهی دارد. به گفته او، یک فرضیه این است که تماشای تلویزیون شیوه‌ای از گذران وقت نیست که از لحاظ شناختی فرد را درگیر و فعال کند.
یا ممکن است افرادی که زیاد تلویزیون تماشا می‌کنند و ورزش نمی‌کنند، رفتارهای دیگر ناسالم سبک زندگی مانند رژیم غذایی بد هم داشته باشند که در بدتر شدن کارکرد شناختی‌شان نقش دارند.
این بررسی جدید روز 2 دسامبر در ژورنال JAMA Psychiatry منتشر شده است.