هایپرکلابز :
نکته مهم در تربیت فرزند
همه گیر شدن آپارتمانها، شهری شدن فضای یکجا نشینی کشور از یک طرف و نگرانی های والدین برای محافظت از بچه ها معمولا سعی میشه بچه در خونه و یا مهدکودک ها نگهداری بشن، حالا اگر کودکان ما تمام وقت خودشون رو در داخل خانه سپری کنن پس چگونه میتونن زیبایی های طبیعت رو درک کنند؟
خودتون وقتی بچه بودین و در فضای باز بازی میکردین تخیل و رویا پردازی نداشتین؟ در دلتون با گل ها و علف ها حرف نمیزدین؟ تاحالا با وسایل اطراف خونه های چوبی و پارچه ای نساختين؟گل های باغ رو سر و سامون ندادین؟ به پرنده ها خیره نشدین؟
مطالعات جدید دانشمندان روانشناسی نشون میده که بچه هایی که بیرون از خونه و در فضای باز طبیعی بازی میکنند از حس رضایت شخصی و هدفمندی بسیار بالاتری نسبت به بچه هایی که در فضای بسته خونه هستند برخوردارند.
حداقل پنج ساعت بازی در طبیعت
نتایج این مطالعه در مجله مطالعات طبیعت و فرهنگ منتشر شده که نشون میده بچه هایی که 5 تا 10 ساعت در هفته در فضای طبیعی بازی میکنند ارتباط قوی معنوی با طبیعت دارند که به آنها رضایت شخصی و هدفمندی زندگی را القا میکنه. (ون و کلرت 2013)
این مطالعه بر روی تعدادی کودک عمدتا مسیحی انجام گرفت که متوجه نوع ارتباط کودکان با طبیعت و اثر متقابل بر روی کودک بشوند و محقق اصلی مطالعات اشاره میکنه که ما به نتایج غیرمنتظره ای از افزایش اعتماد به نفس و رضایت فردی در کودکان در کنار ارتباط معنوی با روح طبیعت را مشاهده کردیم.
هرچه کودک زمان بازی بیشتری در فضای طبیعی داشته باشه احساس تعلق به جهان هستی، روح زنده طبیعت را درک خواهد کرد. بودن در طبیعت برای کودکان یعنی درک بهتر نمادهای زیبایی، این بچه ها حساس به رنگ، نور و تقارن اجزای اطراف خواهند بود و به همین دلیل از توانایی تخیل و کنجکاوی بیشتری بهره مند خواهند شد.
جالب است که در این تحقیق بچه هایی اجازه داشتند بیشتر در طبیعت باشند که مادر و پدر اونها در بچگی ارتباط خوبی با طبیعت داشته اند و این حس را داشته اند که لازم است بچه هاشون هم این تجربه را داشته باشند.
خوب حالا تصمیم با ماست که چگونه برنامه ریزی کنیم تا بچه ها حداقل هفته ای چهار پنج ساعت در طبیعت باشند و آزادانه بازی کنند، تخیل کنند و لذت ببرند.