هایپرکلابز : اولین نكته ای كه در هنگام برگشت كرال پشت باید به آن توجه شود ، تشخیص صحیح و دقیق فاصله شناگر از دیوار می باشد. شناگران كم تجربه و جوان درهنگام برگشت سالتوی كرال پشت ، اغلب چندین بار چرخش كرده و به عقب نگاه می كنند تا فاصله خود را از دیوار تشخیص دهند این عمل نه تنها باعث كاهش سرعت می گردد بلكه اتلاف وقت بیشتری را نیز به دنبال دارد.
برای اینكه برگشت سالتوی كرال پشت خوب و صحیح انجام شود ، شناگر باید بیاموزد كه كه چگونه سرعت خود را به مسیر مخالف انتقال دهد اگر در زمان برگشت شناگر از سرعت خود بكاهد و سپس عمل برگشت را انجام دهد باید برای رسیدن به سرعت دلخواه نیروئی اضافه مصرف كند.
برگشت سالتوی كرال پشت به روشهای مختلف انجام می شود و چنین به نظر می رسد كه هر شناگر روشی را انتخاب میكند كه با شرایط فیزیكی او تناسب بیشتری داشته باشد پس اگر یك روش خاصی از برگشت سالتوی كرال پشت برای یك شناگر مطلوب باشد دال بر این نیست كه برای سایر شناگران هم مطلوب است. پس باید نوعی از برگشت انتخاب شود كه به بهترین وجه متناسب با شرایط یك شناگر بخصوص باشد.
تدارك برای برگشت در کرال پشت
برای اینكه برگشت سالتو خوب و سریع انجام شود شناگر باید فاصله ی بین خود و دیوار استخر را دقیق تشخیص دهد لذا اطراف استخر را باید خوب بشناسد. یك شناگر پشت رو خوب و با تجربه موقعیت اشیایی را كه در اطراف استخر قراردارند خوب می داند ، برای مثال او واقف است كه سكوی ناجی پرچم برگشت كرال پشت و یا علائم سقف در چه موقعیتی هستند و از این علائم استفاده كرده و موقعیت خود را در استخر تشخیص می دهد.
لمس كردن دیوار :
اگر شناگری استخر را خوب بشناسد و بداند كه چه زمان به دیوار نزدیك می شود ، در زمان مناسبتری می تواند آخرین ستروك را به برگشت منتقل نماید . بدین ترتیب شناگر همزمان با آخرین ستروك ( ... ) دست و بازوی خود را از آب بیرون كشیده و همراه با بالا تنه ( كمر به بالا ) به دیوار حمله می كند.
این عمل باعث می شود تا نیروئی در مسیر شنا تولید شود ضمن اینكه در هنگام برگشت نیروی حاصل از سرعت شناگر نیز یك عامل كمك كننده و سرعت دهنده برگشت خواهد بود. نا گفته نماند كه به دلیل محاسبه غیر صحیح شناگر در هنگام برگشت ، اگر چند سانتی متر از دیوار فاصله داشته باشد اعمال فوق ( حمله به دیوار و انتقال سرعت شنا به مسیر جدید ) جبران كننده محاسبه غیر صحیح خواهد بود.
در هنگام برگشت دستی كه در خارج از آب حركت می نماید وقتی به حدود چشم ، یورش به دیوار را متوقف می كند ضمن اینكه سر نیز به طرف عقب و پایین ، به زیر سطح آب كشیده می شود در حالی كه آرنج به طور كامل باز است سعی كنید 30 تا 40 سانتی متر زیر سطح آب را لمس كنید.
دست و بازوی شناگر در هنگام لمس كردن دیوار بهتر است به طرف پایین و اریب در جهت مسیر برگشت دیوار را لمس نماید . ضمن اینكه به حركت پای خود ادامه میدهد اجازه دهید كه آرنج ( دستی كه دیوار را لمس كرده ) خم شود.
این عمل باعث می شود كه بدن بیشتر به دیوار نزدیك شود. به علاوه توسط باز كردن مفصل آرنج همراه با فشار آوردن به دیوار كمك می شود تا چرخش بهتر انجام شود.