هایپرکلابز : ظاهرا مدل موجود در تصویر توسط یک کودک شش ساله با 18 موتور قرار گرفته بر روی یک بال بسیار باریک طراحی شده، اما بستر سیستم‌های ادغام شده‌ی الکتریکی-هیبریدی (HEIST) می‌تواند بخشی از هواپیماهای الکتریکی آینده باشد. این مدل به عنوان بخش مهمی از پروژه‌ی LEAPTech ناسا، به منظور تست این مساله که آیا پیشرانه‌ی الکتریکی منجر به طراحی بال قدرتمندتر و در نتیجه کارآمدی و ایمنی بالاتر خواهد شد، راه‌اندازی شده است.
پروژه‌ی LEAPTech که از سال 2014 شروع شد، همکاری مشترک میان مرکز تحقیقات ناسا، مجموعه‌ی ESAero و Joby Aviation می‌باشد. ESAero همچنین پیمانکار اصلی HEIST است که طی ماه‌های آینده به تست گذاشته می‌شود. این بخش بال کامپوزیتی 9.4 متری با 18 موتور که قدرتشان از باتری‌های فسفات لیتیوم آهن نصب شده بر روی آن تامین می‌شود، همراه است.
بر اساس اعلام ناسا، تعداد موتورها منجر به جریان هوای بهتر با فشردن هوا در بال‌ها می‌شود که این عمل همچنین موجب کاهش کشش در حین افزایش بالابری خواهد شد، بنابراین بال‌ها می‌توانند باریک‌تر طراحی شوند. علاوه بر این، موتورها می‌توانند به صورت منفرد و جداگانه به منظور پیکربندی بهتر، تنظیم شوند. انتظار می‌رود این ساختار روزی بتواند موجب راندن بهتر درکنار مصرف انرژی و سروصدای کمتر بشود.
گام بعدی این پروژه، هدایت X-plane تحت برنامه‌ی طرح‌های هوانوردی قابل تغییر ناسا می‌باشد که موتور و بال‌های مدل ایتالیایی Tecnam P2006T را با پیکربندی LEAPTech جایگزین می‌نماید. انتظار می‌رود مدل‌های X-plane را طی چند سال آینده در آسمان‌ها ببینیم.